توي خيابان راه افتاده بودم تا هم از جشن هاي نيمه شعبان بي بهره نباشم و هم گزارشي تهيه كنم براي فرصت. خوب! اولين چيزي كه ديده مي شود آینه شمعدان ها و چراغ های لاله و ریسه هاست كه از سال ها پیش سعادت داشته اند پای ثابت جشن های نیمه شعبان باشند.

پای صحبت قدیمی ها که می نشینی هم برایت از چراغانی مساجد و معابر می گویند، از ذوق و شوق کودکی هایشان برای تماشای ریسه های پر از نور آن هم زمانی که نه چندان از انواع لامپ ها و مهتابی های کم مصرف و پر مصرف امروزی خبری بود و نه از رقص های نور و چراغ های رنگارنگ و براق و حتما این چراغ های رنگی ساده برایشان خیلی جذابیت داشت دیگر.

و این جذابیت ها هر سال بیشتر و بیشتر شد تا رسیدیم به امسال و هدفمندی یارانه ها که تا حدودی تعداد چراغانی ها را کم کرد. البته این هدفمندی فقط روی چراغانی ها تاثیر نگذاشت بلکه باعث شد خیلی ها خودروها را بگذارند توی پارکینگ و موتور ها را سوار شوند با زن و بچه. موتور نگو "موتوبوس" بگو، چهار پشته و پنج پشته! اما از انصاف نگذریم اکثرشان آرام می رفتند و کلاً ترافیک سنگین بود اما روان و تقریبا کم درد سر.

البته این حرف من نیست. نیروی انتظامی پیام تشکر فرستاده است برای همشهریان. هم به خاطر رانندگی خوبشان و هم به خاطر اینکه امسال از ترقه های وحشتناک تر از بمب هم چندان خبری نبود که جا دارد ما هم به نمایندگی از مردم از اقدامات پیشگیرانه نیروی انتظامی در زمینه ایجاد امنیت تشکر کنیم. البته توی یکی از محلات درگیری هایی پیش آمده بود اما در کل اوضاع خوب بود.

موتورسوارها و استقبال از امام مهدی (عج )

چند وقت پیش یکی از همشهریان، زیر یکی از مطالب فرصت آنلاین پیامی گذاشته بود و از مسوولان خواسته بود که تا دیر نشده برای جهت دهی و سامان دهی جشن های نیمه شعبان کاری بکنند و پیشنهادات جالبی هم البته ارائه کرده بود مثلا گفته بود خوب است موتور سوارها در حرکتی نمادین با لباس های سفید یکدست و در قالب کاروان به سوی امامزاده سید محمد و به پیشباز امام زمان بروند. نمی دانم این پیشنهاد را کسی از مسوولان خواند یا نه؟ اما اگرچه این یکی عملی نشد اما باغ بانوان در اقدامی بی سابقه روز شنبه و یکشنبه را از ساعت 6 عصر میزبان خانم ها بود و با برنامه هایی متنوع مثل سخنرانی با موضوع مهدویت، مولودی خوانی، اقامه نماز مغرب وعشا به جماعت، اهدای جوایز و ... از آن ها پذیرایی کرد که خود در حفظ جایگاه زنان قدمی بلند و محکم بود. در پاراگراف بعدي، گزارش طاهره خونساري را بخوانيد از اين مراسم.

باغ بانوان

از اتوبوس واحد اومدم پایین. چه بعد از ظهر شلوغی! امشب شب نیمه شعبان است و باز هم مردم ولایتمدار ما مشغول آماده شدن برای برگزاری جشن هستند. مغازه هایی که آذین بسته شده و شربت و شیرینی می دهند و موتورها و ماشین هایی که در حال رفت و آمد هستند؛ خیلی از این رفت و آمدها امشب خانوادگی است و همه با هم در این جشن ها شرکت می کنند. در طی مسیر مشغول تماشای بچه هایی که در زمین اسکیت بازی می کنند هستم و بعد وارد باغ می شوم. ورودی باغ چند میز برای پذیرایی گذاشته اند و شربت و کیک انتظار مهمانان را می کشد ولی از بنر «خوش آمدید» خبری نیست. برای این جشن که برای اولین بار در شهرستان به صورت اختصاصی برای بانوان برنامه ریزی شده است تبلیغات صورت نگرفته است. حال برویم داخل ببینیم چه خبر است؟! جشن در سالن در حال برگزاری است و سخنران در مورد مهدویت و لزوم شناخت امام غائب (عج) برای همه افراد به خصوص قشر زنان خانه دار صحبت می کند تا فرزندانشان نسبت به امام شناخت بیشتری پیدا کنند.

سخنران دو جلسه مهدویت یکی به صورت حضوری در کانون صادق آل محمد (ع) و به صورت غیر حضوری در هلال احمر را معرفی کرد که خانم ها می توانند ثبت نام کرده و از جزوه ها، کتاب ها و CD به صورت پستی استفاده و مطالعه کنند.

از هر سن و سال، هر تیپ و شخصیتی در جشن حضور داشتند و این مکان را به دور از هیاهو و ترقه های موتور سوارها برای برگزاری جشن انتخاب کرده بود. حالا مداح اهل بیت آمده است و در رثای گل نرگس مداحی می کند و صدای دستها و کیل ها بالاست. دیگر نزدیک اذان مغرب است. نماز جماعت هم برگزار می شود و بعد از نماز مسابقه و جایزه.

راستي این جشن به همت بچه های باغ و همکاري شهرداری برگزار شد.

نوشتن را به نویسنده بسپار

دنیا هر چه هم پیشرفت کند و هر چیز هم که عوض بشود بعضی چیزها جایگاهش را از دست نمی دهد و همچنان اهمیت خودش را حفظ می کند مثل " قلم"  که همیشه تاثیر خودش را خوب می گذارد، هزاری که هزاران هنر دیگر آمده باشند تا از میدان به درش کنند و اگر غیر از این بود که لابد خداوند نمی فرمود:" والقلم و ما یسطرون "

امسال پارچه نوشته ها و پرچم های میان خیابان ها و بنرهای روی در و دیوار هم امسال مثل گذشته همچنان خودنمایی می کردند... روی پرچمی میان خیابان نوشته بود:" کجاست عزیز کننده دوستان خدا و ذلیل کننده دشمنان " و روی پارچه ای که به جایگاهی نصب شده بود خواندم: " جهان در انتظار توست " و روابط عمومي خوش ذوق يك ارگان هم پارچه نوشته اي نصب كرده بود با اين جمله: "هر روز كه مي گذرد يك روز به ظهور امام زمان نزديك مي شويم اما به خود امام زمان چطور؟"

قبول داری که گاهی همین جمله تا عمق جان آدمی نفوذ می کند و خواننده را برای لحظاتی به فکر فرو می برد؟ پس خوب است هنگام نوشتن حواسمان حسابی به انتخاب واژه ها باشد و بد نیست برای اطمینان خاطر از درستی و راستی جمله ها و واژه ها از افراد آگاه کمک بگیریم تا روی بنر بزرگی که از مقابل محل کارمان آویزان می کنیم و بخواهیم یا نخواهیم نماینده خودِ ماست، ننویسیم: " میلاد آخرین دایره قطب امکان مبارک! "

آنچه برای خود نمی پسندی...

حداقل از یک خانم بعید است چنین علمی، چرا که از صبح تا شب همه حواسش جمع است که مبادا سر سوزنی آشغال روی فرش خانه اش جا مانده باشد یا لکه ای چیزی نکند روی لیوانش بنشیند، آن وقت وقتی به شکرانه این عید بزرگ از خانه بیرون می آید و به شادمانی ائمه اطهار(ع) شاد است، عجیب نیست که شربت را بنوشد و لیوانش را بیندازد و رد بشود چون همه انداخته اند کف خیابان و رد شده اند و اصلاً وظیفه ماموران شهرداری است که آشغال جمع کنند دیگر! چرا من خودم را به زحمت بیندازم و چند قدم بروم آن طرف تر برسم به سطل زباله! امسال که دیگر هم شهرداری اقدام به تعبیه سطل زباله در محل های پذیرایی کرده بود و هم میزبان ها.

بعضی جوان ها هم خودشان دست به کار شدند و یا جارو گرفتند دستشان و یا پلاستیک زباله برداشتند و دولا افتادند و یکی یکی آشغال ها را که ما ریخته بودیم جمع کردند...

هر کاری راه دارد

فواره های آبی که از دل سنگ ها می زند بیرون، چراغانی ها و ریسه های ساده، فراهم کردن بساط پذیرایی اگرچه شاید تکراری باشد اما اینکه تلاش شبانه روزی بچه ها را برای سهیم بودن در این جشن بزرگ به همراه دارد خیلی خیلی ارزش دارد و قابل ستایش است.

خانمی تعریف می کرد می گفت بچه هایم گفتند دوست داریم شربت درست کنیم و ببریم سر کوچه تقسیم کنیم. بچه های کوچه را جمع کردم و به هر کدام مسوولیتی دادم، یکی باید لیوان آماده می کرد، یکی شربت ها را می ریخت توی لیوان ها، یکی شان می برد تا سرکوچه و دیگری تقسیم می کرد. چند تا کیسه زباله هم داده بودم دستشان تا از مهمان هایشان بخواهند لیوان ها را روی زمین نیندازند. اینطوری هم بچه ها کارهای جمعی را یاد می گیرند و هم از همین کودکی می توانند رابطه  خوبی با ائمه اطهار(ع) برقرار کنند و از همین مسیر دین و مذهبشان را هم قشنگ ترببینند و بفهمند.

پیرزن و کلاف نخ

پذیرایی های امسال هم قابل پیش بینی بود که پر و پیمان تر از سال های پیش باشد: شربت، شیرینی، کیک و انواع بستنی و دیگ های غول پیکری که آش رشته ها میانش قل قل می کرد و حتی ساندویچ و فالوده گرمك.

خلاصه هر کجا می رفتی دست خالی بر نمی گشتی حتی آن پیرزن تنگدست هم نقلی خریده بود و یکی یکی می گذاشت کف دست نمازگذاران توی مسجد و آدم را به یاد ماجرای حضرت یوسف (ع) می انداخت و پیرزن خریدار يوسف و کلاف نخش...

اما چند تا از غرفه های این نمایشگاه بزرگ، خیلی بزرگ تر بود و دیدنی تر: از یخچال آبسرد کن دار و لباسشویی تمام اتوماتیک و اجاق گاز بگیر تا هر چیزی که یک نو عروس و داماد برای یک زندگی تازه لازمشان می شود. خب دیگر هر کسی عشقش به امام زمانش را یک جور نشان می دهد، این هم یک جور خیلی قشنگش بود که ما دیدیم... در آتشگاه مردم يك محل خلاقيت به خرج داده بودند و بجاي هزينه پذيرايي، پول اهالي و عابران جمع مي كردند براي تهيه جهيزيه جهت نوعروس هاي بي بضاعت... امیدواریم اين مردم پایدار باشند.

نامه ای به امام زمان (عج)

یک آقا مربی خوش فکر هم یک ایده خوب رسید به ذهنش و نوجوان های عضو کانونش را جمع کرد و گفت یکی یک نامه بنویسید به امامتان، ولی این نامه قراربود به مقصد کجا ارسال بشود؟ مگر کسی می داند خانه امام مهدی کجاست؟ این آقای مربی فکر اینجایش را هم کرده بود، نامه باید می ر فت به مقصد آسمان. اما چگونه؟ بچه ها نامه ها را چسباندند به بادبادک هایشان و فرستادند به مقصد آسمان.

شب زنده داری شب نیمه شعبان

اين برنامه هاي محتوايي و خلاقانه در قالب هاي ديگر هم ديده مي شد از جمله برگزاري مراسم معنوی شب زنده داری نیمه شعبان در برخی مساجد مثل مسجد جامع گارسله كه به گفته مسؤول کانون فرهنگی شهید بهشتی تعداد شركت كنندگان در احياي اين شب در مسجد مذكور به 700 نفر هم رسيده است. برپایی حلقه های معرفت به مدت یک ساعت از دیگر برنامه هایی بود که در این شب و در كنار مراسم احياء اين مسجد برگزار شد. موضوع  حلقه های معرفت «شبهات درمورد امام زمان(عج)» و «منتقم خون امام حسین(ع) مختار یا حضرت مهدی(عج)» بود.

دومین شهر گشت یک گروه فرهنگی قرآنی هم در اين شب برگزار شد كه در نوع خود جالب بود. نوجوانان قرآني با لباسهای متحدالشکل و کارت شناسایی مخصوص در سه مسیر شهر حرکت و به جاهایی که نذری می دهند، مراجعه می کردند تا هم به ایشان کمک کنند و هم درمورد نظافت و مسائل شهروندی نکاتی را محترمانه تذکر دهند.

گلایول های صورتی و سفید

این یکی اما از شکل غرفه در آمده بود، غرفه های دیگر یک جا ساکن بودند و ما می رفتیم دیدنشان و می گذشتیم اما این یکی را ما ایستاده بودیم مشتاقانه به تماشا و آن ها از مقابلمان می گذشتند: پیر و جوان و زن و مرد با شاخه های صورتی و سفید گلایول به استقبال امام مهدی آمده بودند. ناخود آگاه لحظه ظهور را می توانستی پیش چشمت مجسم کنی که انگار" آقا " آمده است و ما داریم دسته جمعی می رویم به استقبالش با پای پیاده...

به امید آن روز.

تشكر تشكر

ابتداي گزارش نوشتم كه مسئولان بخاطر نظم و انضباط مراسم امسال از مردم و نهادهاي مسئول تشكر كردند. در اين باره فرماندار خمینی شهر در جلسه شورای ترافیک ضمن تقدیر و تشکر از زحمات نیروی انتظامی،  پليس راهور و شهرداري خميني شهر در شب نيمه شعبان گفت: به صورت مستمر پيگير مسائل شهر بودم و خوشبختانه ما مشكل جدي در سطح شهر نداشتيم. وي درادامه گفت: با اقدامات برنامه ريزي شده از قبل و مسدود نمودن بعضي از تقاطع ها، كليه مسيرها تحت كنترل و نظارت نیروی انتظامي و پليس راهور بود.

فرمانده انتظامي شهرستان هم در گفتگوي اختصاصي با فرصت در اين باره گفت: قبل از اين شبها، برنامه ريزي ويژه اي صورت داديم و به ماموران پليس اطلاعات و امنيت عمومي شهرستان و همچنين كليه كلانتري ها ابلاغ شد تا نسبت به شناسايي و دستگيري تهيه و توزيع كنندگان ترقه هاي صوتي اقدام كنند و نتيجتاً تعداد قابل توجهي انواع مواد محترقه كشف و ضبط گرديد. از ديگر اقدامات ما اخذ تعهد از افرادي بود كه در سال هاي قبل باعث ايجاد خدشه در نظم عمومي شده بودند. همچنين تعداد قابل توجهي از موتورسيكلت هايي كه اقدام به نصب بوق ها و يا اگزوزهاي پرصدا روي موتورسيكلت خود كرده بودند توقيف شد.

وي با اشاره به سوءاستفاده معدود عناصر فرصت طلب، از قاطبه مردم شريف شهرستان در همكاري براي ايجاد نظم و امنيت و برگزاري پرشكوه مراسم نيمه شعبان تشكر كرد.

ياردوستي همچنين از همه دست اندر كاران برقراري نظم و امنيت در اين شب هاي عزيز به ويژه بسيج، شهرداري، ‌آتش نشاني، اورژانس، هلال احمر و همچنين بر و بچه هاي نيروي انتظامي تقدير نمود.

پس تا سال بعد...