محمد جواد کریم زاده جوان 19 ساله عضو تیم ملی والیبال نشسته که چندی پیش به همراه دیگر بازیکنان این تیم، برای کشور مدال طلایی دیگر رقم زدند از جمله افراد موفق است که علی رغم محدودیت هایش دست رد به سینه تمامی موانعی زده است که می توانست او را منزوی و خانه نشین کند. کریم زاده از اینجا تا مالزی رفت تا به همه آن ها که به خواست و اراده الهی دچار برخی مشکلات جسمی هستند، ثابت کند که خواستن توان گفتگوی فرصت با این ورزشکار جوان را که به مناسبت قهرمانی تیم ملی والیبال نشسته ایران در مسابقات پاراآسیایی مالزی ترتیب داده شده است بخوانید.

- آشنایی ات با ورزش از کی آغاز شد؟
ورزش را با فوتبال و والیبال شروع کردم. 3 سال پیش  به طور اتفاقی با یکی از مربیان خوب والیبال خمینی شهر آشنا شدم. ایشان مرا به تمرینات تیم شهرستان دعوت کرد. بعد از مدتی توانستیم به مسابقات استانی راه پیدا کنیم. یک مدت که گذشت به رشت سفر کردم و در تیم این شهرستان شروع به فعالیت نمودم. طی یک مسابقه با تیم بروجن با مربی این تیم که اتفاقا از مربیان والیبال نشسته ایران بود آشنا شدم و همین آشنایی باعث شد که چندی بعد از سوی فدراسیون به جشنواره استعدادیابی والیبال نشسته در خراسان رضوی دعوت شوم. در پایان این جشنواره اسمم در لیست 30 نفری که به اردوی تیم ملی دعوت شدند، قرار گرفت. در نهایت 10 نفر از این 30 نفر عضو تیم ملی شده و به مسابقات پاراآسیایی مالزی اعزام شدند که من هم جزوشان بودم.

- سطح این مسابقات را چطور دیدی؟
نسبتا خوب بود. تیم هایی از کشورهای عراق، اردن، قزاقستان، کره جنوبی و 2 تیم نیز از کشور میزبان حضور داشتند که ما توانستیم حریفان خود را پشت سر گذاشته و به مدال طلای این مسابقات دست یابیم.

- قوی ترین تیم این مسابقات از کدام کشور بود؟
تیمی که بهتر از همه کار می کرد، تیم ملی عراق بود که ما موفق شدیم در مرحله گروهی آن را پشت سر بگذاریم. در فینال این دوره دوباره با آن برخورد کردیم و مجددا موفق به شکستش شدیم.

- به غیر از ورزش به چه کاری مشغولی؟
دانشجوی رشته حسابداری دانشگاه اصفهان هستم.

- برای آینده خودت چه برنامه ای داری؟
به تهران می روم تا در اردوی تیم ملی به تمریناتم ادامه دهم و برای مسابقات جهانی آماده شوم.

- وضعیت کنونی هیات جانبازان و معلولان شهرستان را چطور می بینی؟
وضعیت این ورزشکاران در همه رشته ها در حد خوبی است و از مسئولان ورزشی شهرستان  انتظار می رود استعدادهای نهفته آن ها را دریابند و هیات جانبازان و معلولان را که از امکانات کافی برخوردار نیست یاری كنند.

- موفقیتت را مدیون چه کسانی هستی؟
اول از همه خداوند بزرگ را شاکرم که یاری ام کرد و سپس از خانواده ام خصوصا پدر و مادرعزیزم متشکرم. همچنین از مربیان خوبم آقایان ملک زاده، بابایی، بخشعلی پور و محمدی سپاسگزارم. قدردان زحمات نماینده مجلس، فرماندار، اعضای شورای شهر، رییس اداره ورزش و جوانان و رییس هیات جانبازان و معلولان هستم.