متأسفیم برای این فوتبال...

ارسال در سایرعناوین

footbalاتفاقات عجیب و غریب و پرحاشیه در فوتبال خمینی شهر نکته جدیدی نیست. پس از عدم برگزاری مسابقه فینال جوانان و مسابقات رده بزرگسالان در سال 88 و برگزاری دست و پا شکسته رقابتها در سال گذشته، برگزاری مسابقات در این فصل در هاله ای از ابهام قرار دارد.

 

در حالي که در اواسط اردیبهشت ماه، کمالیان رئیس اداره تربیت بدنی شهرستان خبر از تعویض چمن استادیوم قدس داد از همان روز محل برگزاری مسابقات تبدیل به علامت سؤال بزرگی شد و اهالی فوتبال منتظر پیگیری های هیأت فوتبال شهرستان برای محل برگزاری مسابقات در آستانه فصل جدید بودند اما مسؤولین محترم روزها را یکی یکی از دست دادند تا به امروز رسیدیم. امروز روزی است که تابستان 90 آغاز شده و هنوز مسؤولین هیأت فوتبال از برگزاری یا عدم برگزاری مسابقات بی خبرند! سهم فوتبال شهرستان از زمان پایان مسابقات دسته اول بزرگسالان در سال گذشته تا به امروز که قریب به 6 ماه از آن می گذرد تنها و تنها یک جلسه بی هدف و بدون نتیجه در اواخر خرداد ماه 90 بوده که خود حاضران در جلسه نیز از نتیجه جلسه بی اطلاع هستند...

به واقع این بی خیالی و تعلل مسؤولین فوتبال شهرستان آن قدر زجر آور است که نمی توان از آن به راحتی گذشت. به راستی آیا تعویض چمن استادیوم قدس بهانه ای برای عدم برگزاری مسابقات است؟

درحالی که تربیت بدنی آغاز پروژه را مهرماه یا آبان ماه  90 اعلام کرده و از این اعلام یک دو ماهی نیز می گذرد آیا دوستان نمی توانستند در این فرصت مسابقات را سازماندهی و در فصل تابستان برگزار کنند؟ متأسفیم برای این فوتبال که مدیران آن زمان را به راحتی از دست دادند و در فاصله دو هفته مانده به تابستان مجمع عمومی باشگاه ها را تشکیل می دهند!

متأسفیم برای این فوتبال که در جلسه جدید الابداع مجمع عمومی باشگاه ها، دوستان بجاي بررسی مشکلات فوتبال شهر و خرد جمعی برای فصل جدید به حل  فصل دعواهای قدیمی می پردازند!

متأسفیم برای این فوتبال که تابستان شروع شد و اهالی آن با عدم برگزاری قریب الوقوع مسابقات امسال به راحتی کنار آمدند!

سؤال اساسی این است که اگر بهانه تعلل در برنامه ریزی مسابقات وضعیت چمن شهرستان است پس چگونه زمین به مدرسه فوتبال برای سه ماه اجاره داده شد؟

اگر دوستان فرصت ها را از دست نمی دادند به نظر شما سه ماه زمان کمی برای یک فصل فوتبال شهرستان بود؟

ختم کلام اینکه شنیده های ما حکایت از آن دارد که مسؤولین فوتبال شهرستان نیز علاقه ای به برگزاری مسابقات در فصل جدید ندارند، چه اینکه اگر علاقه ای به این امر وجود داشت فرصت ها و روزها را به این راحتی از دست نمی دادند.

انتقاد شدید یکی از ورزشکاران از وضعیت فعلی فوتبال خمینی شهر

بحث چمن ورزشگاه قدس و بلاتکلیفی اهالی فوتبال، همچنان یکی از داغ ترین سوژه های ورزشی است. هفته گذشته شایعاتی درباره ترمیم چمن و عدم نیاز آن به بازسازی به گوش رسید. شنیده ها حاکی از آن است که یکی از پیمانکاران اعلام کرده زمین نیاز به گودبرداری و بازسازی ندارد و با بودجه حدوداً 30 میلیونی به کیفیت استاندارد برمی گردد. این شایعات، فعالان فوتبال شهرستان را به شدت نگران کرده است. موضوع فوق و همین طور عدم برگزاری احتمالی مسابقات در فصل جدید بهانه ای شد تا چند دقیقه ای با روح الله پریشانی مربی و داور فوتبال خمینی شهر همکلام شویم که در ذیل ماحصل گفتار او را مي خوانيد.

- سال گذشته در خرداد ماه نه تنها جلسات هماهنگی بین تیم ها برگزار شده بلکه برنامه تقسیم زمین و تقویم مسابقات نیز آماده گردید. اما امسال دوستان در اواخر خرداد جلسه گذاشته اند که آیا مسابقات را برگزار کنیم یا خیر!

- تعجب من از این است که دوستان چگونه می خواهند در این فرصت کم مسابقات را برنامه ریزی، قرعه کشی و برگزار کنند. هیئت فوتبال با توجه به درپیش بودن ماه رمضان فقط یکماه فرصت برای برگزاری مسابقات دارد.

- برگزاری مسابقات در ماه رمضان غیرممکن است چون هم هزینه برق سنگینی دارد هم اکثر بازیکنان در مسابقات داخل سالن حاج رمضان شرکت می کنند. هیئت فوتبال هنوز پول داوران در رده بزرگسالان در سال قبل را پرداخت نکرده، چگونه می خواهد مسابقات فصل جدید را برگزار کند؟

- همین اما و اگر ها در برگزاری مسابقات چند سالی است که باعث شده به شدت از جمعیت فوتبال های شهرستان کاسته شود و کودکان و نوجوانان رو به سایر رشته های ورزشی بیاورند.

- زمین چمن فعلی پس از چند ماه تبدیل به زمین خاکی می شود، آن وقت چگونه می توان تصور کرد این چمن فقط نیاز به ترمیم دارد؟ این چمن فقط به بازسازی می تواند به حد قابل قبول و دائمی برسد. تعویض کلی چمن نه تنها آبروی شهرستان است حتی باعث می شود تیم های بزرگ تمرینات خود را به خمینی شهر بیاورند و این امر باعث بالا رفتن سطح مربیان و پیشرفت بازیکنان خواهد شد. در لیاقت و دلسوزی مدیران ورزش شهرستان و به خصوص فوتبال شکي نیست اما دلسوزی بدون پشتوانه معنایی ندارد.