اولین رییس خمینی شهری اداره تربیت بدنی شهرستان مورد مناسبی بود تا گفتگویی خاطره انگیز درباره اواخر دهه 50 و دهه 60 انجام دهیم. حسین باقری از هر دری با ما سخن گفت و به نکات جالبی اشاره کرد که خواندنش خالی از لطف نیست.

چه عاملی باعث شد حسین باقری به عنوان رییس تربیت بدنی خمینی شهر انتخاب شود؟
سال 60 بود که آقای نیک نژاد رییس وقت اداره تربیت بدنی شهرستان بود ولی چون دوره ایشان تمام شده بود یک نامه ای به دست من رسید که بنده را به عنوان سرپرست اداره انتخاب و از من خواسته بودند که اموال را از آقای نیک نژاد تحویل بگیرم. من آن زمان کارمند اداره بودم و از سال 61 تا 65 مسؤولیت ورزش شهرستان بر عهده من بود.

و پس از آن؟
متاسفانه سال 65 بود که همسرم فوت کرد و از او دو فرزند برای من باقی مانده بود و من روحیه لازم برای ادامه کار را نداشتم و به همین دلیل از ریاست اداره استعفا کردم.

ظاهرا تا قبل از آن اداره تربیت بدنی به صورت مستقل وجود نداشته است؟
آن زمانی که من استخدام شدم اداره تربیت بدنی با آموزش و پرورش یکی بود و بخشنامه ای آمد که طی آن تربیت بدنی را به عنوان اداره ای جدا اعلام کرد و من به همراه آقای نیک نژاد ساختمانی را در خیابان امام جنوبی فعلی اجاره کردیم.

از حال و هوای اداره تربیت بدنی در آن زمان برایمان بگویید.
حدود چهل سال پیش من و آقای نیک نژاد تنها کارمندان اداره بودیم. صبح ها من با یک موتور گازی نامه های رهنان و درچه و شهرهای اطراف را می بردم. بعد هم به اداره می رفتم و مشغول کار می شدم. بعد هم ساختمان فعلی هیات فوتبال را ساختند و اداره تربیت بدنی را به آنجا بردند. من هم ساکن محله خوزان بودم و رفت و آمد برایم مشکل بود. در آن زمان همه اطراف ورزشگاه قدس بیابان بود و من نمی توانستم شب ها فعالیت کنم، و همین ها باعث شد از ادامه کار انصراف بدهم.

چه شد که دوباره برگشتید؟
اداره از نیروی جایگزین من راضی نبود و از من خواستند که فقط به صورت روزانه کار کنم. من هم بازگشتم و دیپلمم را گرفتم و همان طور که گفتم رییس اداره شدم. سال 65 هم که با انصراف من آقای آقاجان آمد.

ورزش شهرستان از 40 سال پیش تاکنون از لحاظ امکانات و فنی تغییر کرده؟
استادیوم قدس که متاسفانه دست نخورده باقی مانده اما از نظر فنی ورزشی شهرستان افت کرده. زمانی ما در والیبال و بسکتبال استان سرآمد بودیم. اوایل دهه هفتاد زمین استادیوم را چمن کردیم بدون این که فوتبال را تعطیل کنیم چون رمضان حاج علی اکبری در پرتاب دیسک و چکش در بین 10 نفر برتر آسیا قرار گرفت. ما به جز سوارکاری در همه رشته ای فعال بودیم حتی با تیم هندبال جوانان شهرستان مقام قهرمانی کشور را کسب کردیم که افتخار بزرگی بود. در وزنه برداری نصرت امینی، اسماعیل نجارپور و اکبر نوری زحمات زیادی می کشیدند و ما همیشه نفرات برتر را داشتیم.

اما امروز از لحاظ بودجه ورزشی شهرستان وضعیت خوبی ندارد.
ما هم بودجه زیادی نداشتیم. ما از سنگبری ها پول می گرفتیم و مسابقات برگزار می کردیم. آن زمان میزبانی کردن مسابقات کار سختی بود چون مردم تحمل شکست نداشتند و درگیری می شد. شهر باید امکانات داشته باشد تا بتواند در استان حرفی برای گفتن داشته باشد.

در یک مقطع شما رییس هیات بودید؟
بله من 11 سال رییس هیات فوتبال، 10 سال رییس هیات هندبال، 5 سال کمیته پزشکی بودم، خلاصه هر جا که خالی بود ما پر می کردیم تا دچار ضعف نشویم.

وضعیت فوتبال آن زمان؟
آن زمان آن قدر مسابقات حساس بود که تمام داوران ما از اصفهان می آمدند و جالب است بدانید که این برای آن ها افتخار بود مثلا یکی از داوران که بازی پیام را قضاوت کرده بود چون احمد کبیری را اخراج کرد در اصفهان از این کارش به عنوان شجاعت یاد کرده بود. حتی برای قضاوت بازی پیام و تام حاج مهدی اخوان را دعوت می کردیم که خودش رییس کمیته داوران استان بود.

خاطره تلخی هم از آن زمان ها دارید؟
مسابقات شهرستان ها بین تیم کاشان و خمینی شهر مسابقه ای بود که ما میزبان بودیم. دروازه بان کاشان خطای بدی روی مهاجم تیم ما کرد و باعث شد بازی به تنش کشیده شود و همه به جان هم بیفتند. این صحنه ها در حضور مدیر کل وقت آقای رحیمی بود و خاطره تلخی بود و ما به سختی توانستیم جو را آرام کنیم.

حرف آخر؟
خیلی از مردم به من می گویند ورزش شهر صفر شده و نباید این گونه باشد. از آقایان گرجی و صالحی در فوتبال، نصرت امینی و اکبر نوری و اسماعیل نجار پور در وزنه برداری، محمدیان و پیمانی در والیبال، حاجیان در کوهنوردی و آقای جلیلی در تکواندو و بسیاری از عزیزان در رشته های مختلف، از آقای آقاجان دوست و همکار صمیمي خود) و همه کسانی که ما را یاری کردند و نام آن ها در خاطرم نیست و از شما که یادی از پیشکسوتان و زحمتکشان سال های دور ورزشی می کنید متشکرم و برای خدمت همیشه آماده ام.