چرا در میدان های خمینی شهر خبری از «نماد» نیست؟!+تصویر
انسان های اولیه قبل از اینکه خطی ابداع شده باشد فقط با ترسیم یک شکل و یا علامت منظور خود را در طول زمان به یکدیگر می رساندند که نمونه هایی از آنها در غارها به یادگار مانده است و این تاییدی است بر کاربرد نمادها برای رساندن راحت و سریع مفاهیم و پیام ها.
برخی از شهرهای کشور با علم به قابلیت های استفاده از نماد آنچه را که می خواسته اند به یک مسافر تازه وارد ابلاغ کنند، در قالب مجسمه و ... ساخته و در میادین ورودی و حتی فضای سبز وسط بلوارها نصب نموده اند تا بگویند اینجا شهری است که صاحب فلان محصول کشاورزی یا صنایع دستی و یا صنعتی و سنتی است و یا زادگاه کدام مشاهیر است.
القای این پیام کافی است تا تازه واردها و مسافران، درصدد خرید یا بازدید از نمادهای مذکور برآیند.
تصاویری از برخی نمادهای به کار رفته در چند شهر کشور
سبدهایی از انار در ورودی ها و میادین و فضای سبز شهر ساوه:
در خمینی شهر می توان سبدهای گلابی را در معرض دید مسافران قرار داد.
سبد پسته در ورودی یکی از شهر های نزدیک قزوین:
نمادهایی از قیچی، قند شکن و کارد در میدان ورودی شهر زنجان که نشان دهنده تولیدات سنتی آنهاست:
در شهرستان خمینی شهر خاتم کاری، گیوه، نمدبافی، نان خانگی و موارد دیگر می تواند نماد شود.
تندیس یک کوهنورد با عصا در دست و کوله ای بر پشت و گام هایی استوار نصب شده در بلوار ورودی اهر از سمت کلیبر و ورودی منطفه ییلاقی تالش که نشانه مناطق کوهستانی می باشد:
این نماد به شکل بهتری می تواند در ورودی چشمه لادر (تقاطع جاده لادر با کمر بندی) مورد استفاده قرار گیرد و رهگذران را به ورود به یک منطقه کوهستانی نوید دهد.
عکس ها از: محمدعلی شاهین