بدون مزاحم هایی نظیر رادیو و تلویزیون جمع می شدند و در سینی روی کرسی که اسمش مجمعه بود خوراکی هایی را که خودشان به شکل طبیعی فراهم کرده بودند، می خوردند و به مجمعه که به معنای وسیله ای بود که دور آن جمع می شوند، معنا می بخشیدند و حالا در روزگار ما بخاری هایی که جای کرسی ها را گرفته اند فقط می توانند اتاقمان را گرم نگهدارند اما از گرم کردن رابطه هایمان عاجزند. قرار نیست حرف تکراری بزنم. نمی خواهم تکنولوژی ای را نفی کنم که خربزه اش را خورده ایم و پای لرزش هم نشسته ایم و اتفاقا اگر شیرینی اش به دلمان نشسته لرزشش را هم احساس کرده ایم اما اقلا نگذاریم آداب و رسوم قشنگ یک سال یکبارمان هم فراموش بشود. کینه ها را دور بریزیم و در بلندترین شب سال دور هم جمع شویم و سالم ترین و گرم ترین رابطه ها را رقم بزنیم.