پیامبر اسلام فرموده است: قاضیان سه نوعند: دو در آتشند و یکی در بهشت. آن دو که در آتشند: یکی آنکه حکم کند و نداند و دیگری آنکه داند و حکم به غیر حق کند و یکی که در بهشت است آن است که داند و حکم به حق کند.

و فرمود: با قاضی دو ملک همراهست [كه] تسدید و توفیق او می کنند. اگر عدل کند او را ارشاد و اعانت نمایند و اگر جور کند او را در آتش افکنند و خطر قضا از آن بزرگ تر است که به شرح آید. مولانا گوید:

قاضیی بنشاندند و می گریست                      گفت نایب: قاضیا گریه ز چیست؟

این نه وقت گریه و فریاد تست                      وقت شادی و مبارکباد تست

گفت: آه چون حکم راند بیدلی                   در میان این دو عالم، جاهلی

آن دو خصم از واقعه خود واقفند                     قاضی مسکین چه داند زان دو بند

جاهلست و غافلست از حالشان                      چون رود در خونشان و مالشان

1-    راغب اصفهانی، محاضرات الادبا و محاورات الشعرا و البلغا، ص 50

2-    تسدید: به راه راستی و درستی هدایت کردن

3-    خطر: اهمیت

4-    مثنوی معنوی دفتر دوم، بیت 2756 - 2752