قرارمان بر این است که در مجموعه ای را که عنوان پیشنهاد بر آن نهاده ایم، هر بار پیشنهادی را قبلاً طرح شده مرور کنیم و انتشار مجدد دهیم و پس از آن پیشنهادات جدید را طرح نماییم و آن را شرح و بسط دهیم و سازمان یا سازمانهای مربوط را شناسایی کرده و منتظر جواب آنها و نیز اظهار نظرهای دیگران از جمله صاحب نظران و همشهریان عزیز باشیم

تا انعکاس دهیم تا بدین طریق به فواید و زیانهای عملی شدن آن پیشنهاد و اصولاً امکان عملی شدن آن برسیم باشد که در توسعه و پیشرفت شهرستان مفید واقع افتد.

طبیعی است که کارشناسان و همشهریان با گذاشتن پیام ذیل هر پیشنهادی و یا فرستادن نامه و ایمیل و حتی تلفن می توانند نظریات خود را مطرح نمایند و یا پیشنهاد جدید بدهند.

اما با بررسی اجمالی شماره های اولیه حضور و فرصت، اولین پیشنهادی که به آن برمی خوریم پیشنهادی است به نام روز خمینی شهر که در شماره 4 فرصت صفحه 5 چاپ گردیده که عین آن را در اینجا می آوریم.

روز خمینی ­شهر

«پانزدهم اردیبشهت، روز شیراز گرامی باد» این جمله­ و جملات مشابه آن، عباراتی بود که اردیبهشت ماه در سطح شیراز پر شده بود و خبر از سلسه برنامه­هایی در نکوداشت این روز می­داد. با اندک پرس­ وجویی متوجه شدم این نامگذاری توسط شورای شهر شیراز انجام شده تا در این روز، مردم و مسؤولان توجه ویژه­ای به این شهر کنند و از طرفی هویت شهری خودشان را تقویت نمایند.

البته نامگذاری شهرها مختص به شیراز نیست و بسیاری از شهرهای دیگر نیز، روزی را به نام شهرشان نامیده­اند. مثلاً همین اصفهان خودمان، روز سوم اردیبهشت را به نام روز اصفهان نامگذاری کرده است، شهر یزد روز دوازدهم دی­ماه را انتخاب کرده، شورای شهر نجف­آباد هم نامگذاری روزی به عنوان روز نجف­آباد را به تصویب رسانده است و....

راستی چرا ما روزی را به نام «روز خمینی­ شهر» نداریم؟! ضرورت آن کاملاًً مشخص است؛ شهری تاریخی با قدمتی چند هزار ساله، مقاومتی که مردمان آن در برابر حمله مغول و افغان از خود نشان دادند بی سابقه بود، شهری که شخصیت­های بزرگی تقدیم این کشور کرده­ است، شهری که در جریان جنگ تحمیلی تقدیم شهدای جان برکفش درکشور کم­نظیر است، شهری که عزاداری مردمانش در ایام محرم باعث گردیده تا آن را «حسینیه ایران»  لقب دهند و...

با این وجود به خاطر پاره­ای مسائل و  به علت همجواری با کلان­شهر اصفهان، همه این افتخارات تحت شعاع قرار گرفته و حتی در برخی موارد هویت شهری آن آسیب دیده است.

هنوز دیر نشده است. با یک برنامه حساب­شده و با مشورت اساتید و محققان تاریخ، می­توان یکی ازروزهای سال را که متناسب با خمینی­شهر است، انتخاب و به نام شهر نامگذاری کرد و برنامه­های ویژه­ای برای آن تدارک دید. برنامه­هایی برای اصلاح فرهنگی، برنامه­هایی برای پیشرفت...

به عنوان مثال؛ در تاریخ شهر ما مفاخر فراوانی وجود دارند که نه تنها افتخار این شهر بلکه افتخار ایران هستند. آیت­ا...اشرفی، ابن مردویه، سروش سدهی، و شهیدانی چون عسگری­فر، مؤذنی، ابراهیمی، رضایی. تنها بخشی از اینان هستند. گرامیداشت نام و یاد آنها در این روز برای مردم ما به خصوص جوانان درس­های فراوانی به همراه دارد.

از سویی دیگر، همان­گونه که می­دانیم امروزه ما چهره­های فراوانی از شهرستان داریم که در کشور مطرح شده­اند؛ محمدتقی داورپناه بزرگترین خیّر مدرسه­ ساز کشور، اصغر فرهادی از بهترین کارگردانان سینمای ایران، پرفسور میردامادی پزشک و جراح با شهرت جهانی، دکتر ابراهیمی دینانی فیلسوف بزرگ و یکی از چهره­های ماندگار فلسفه و صدها نویسنده و هنرمند دیگر مطرح بخشی از این سرمایه است. می­توان از همه آنها دعوت کرد که در مراسم ویژه این روز شرکت کنند تا هم از آنان تقدیر شود، هم هویت شهری ما جان تازه­ای بگیرد و هم آنان دلگرم شوند تا بخشی از توانایی خود را صرف پیشرفت شهر خود کنند. کافی است مثلاً اصغر فرهادی قبول کند که بخشی از یکی از فیلمهایش را در خمینی­ شهر و در کنار آثار باستانی شهر تهیه کند در حالی­که راهنما دارد در مورد این آثار توضیح می­دهد و...

برگزاری جشن بادبادک­ها، تدارک مسابقات مختلف و ده­ها برنامه دیگر با هزینه­ای مختصر می­تواند بخش­هایی از برنامه­­های این روز باشد. با شناختی که از چهره­های شهرمان داریم می­دانیم که از این برنامه استقبال می­کنند و از سویی دیگر، جوانان فرهنگی و توانای بسیاری در شهر هستند که حاضرند بسیاری از امور این روز را برعهده بگیرند. فقط کافی است شورای شهر و شهردار تصمیم بگیرند با این اقدام، یادگاری ارزشمند از خود بر جای گذارند.

روز خمینی­ شهر، روزی است که در آن شهروندانش خلاف قانون کاری نکنند. کارمندانش مشکلات ارباب روجوع را به سرعت حل کنند. مدیرانش جهادی به دنبال به سرانجام رساندن پروژه­های بزرگ باشند...روز خمینی­ شهر، روز است که مردمانش اختلافات خود را دوستانه حل کنند و دادگستری­اش خلوت شده باشد، روزی که در ان هیچ کسی به همشهریش دروغ نگوید روزی که همه با هم برای آرمانشهری دینی تلاش کنند. روزی که...

به امید روز «خمینی ­شهر»

همانطور که از متن پیشنهاد بر می آید بر اساس آنچه شهرهای دیگر عمل کرده اند شورای محترم ظاهراً بایستی به این پیشنهاد واکنش دهد که تاکنون چنین اتفاقی نیفتاده است و امیدواریم با انعکاس دوباره موضوع شورای شهر جوابیه ارسال نماید.

گروه دیگری  که می تواند در این مسأله وارد شود گروه های مردم نهاد که ممکن است در شهر فعال باشند و یا ایجاد کردند می باشند که می توانند در این مورد وارد عمل شوند.

البته همانطور که از متن بر می آید افراد آشنا به تاریخ شهر می توانند تاریخی را که برای نامیدن چنین روزی مناسب است مشخص کنند که آقای رسول صرامی در یکی از شماره های فرصت سال 90، روز 20 مرداد را به دلایلی مناسب این نام مطرح ساختند.

به هر حال امیدواریم که افراد مطلع دیگر و نیز همشهریان علاقمند به شهر در این مورد اظهار نظر نموده و مسؤولین هم در مورد این پیشنهاد واکنش نشان دهند تا در همین ستون مطرح گردد.