خبرگزاری فارس: مرکز تحقیقات جهانی شدن آمریکا طی گزارشی تحلیلی در مورد جنبش اعتراضی وال استریت نوشت معترضان آمریکایی کاری به مراتب سخت‌تر از معترضان عرب پیش رو دارند.
خبرگزاری فارس: کار معترضان وال استریت از انقلابیون عرب سخت‌تر است

به گزارش گروه اقتصاد بین‌الملل فارس، مرکز تحقیقات جهانی شدن آمریکا طی گزارشی تحلیلی در مورد جنبش اعتراضی وال استریت نوشت: غلیان‌های اجتماعی اتفاق‌هایی نادر هستند اما می توانند تغییرات عمده‌ای در جامعه ایجاد کنند البته این امر به داشتن لوازم لازم برای ایجاد تغییر بستگی دارد.
در این گزارش بررسی شده است که آیا جنبش وال استریت توانایی ایجاد یک تغییر مهم را دارد یا نه؟ آیا جنبش وال‌ استریت و تحرکات تقلیدی از آن در سرتاسر آمریکا یک غلیان منجر به تغییرند یا تنها یک فوران کوتاه‌مدت احساسات گروهی؟
همانطور که برای یک انفجار نه تنها به مواد آتش‌زا احتیاج است بلکه به مقدار زیاد اکسیژن نیز نیاز داریم در نتیجه برای یک جنبش اجتماعی نیز به تعداد کافی کارگر، دانشجو و افراد بیکار که لزوم اتحاد و شور برای از بین بردن موانع را دریافته باشند و مشتاق باقی بمانند، نیاز داریم.
معترضان وال استریت مواد لازم ایجاد چنین اتحادی را در اختیار دارند اما خطر فرو نشستن این احساسات نیز وجود دارد. اگرچه بسیاری معترضان وال‌استریت تاکتیک‌های انقلاب‌های عربی را دنبال می‌کنند اما آنها با سطح بالاتری از قدرت سیاسی روبرو هستند. معترضان وال استریت کاری به مراتب سخت‌تر از معترضان عرب پیش رو دارند.
این گزارش افزود: مزیت‌های سیاسی این جنبش به این معنی نیست که آنها نیاز به اتحاد کارگرها به روش مصری‌ها را نادیده گرفته‌اند. مطالبات سیاسی بسیار مهم است. این جنبش نیز درخواست‌های بسیار خوبی بکار برده است؛ آنها سیاست‌های ویژه‌ای که می‌تواند این درخواست‌ها را به پیروزی برساند، تبیین کرده‌اند. از جمله درخواست‌های آنها می توان به « پایان دادن به بی عدالتی در ثروت، بی‌خانمانی، فقر و فساد سیاسی» اشاره کرد.
بر اساس این گزارش ممکن است معترضان فکر کنند که با گسترش تقاضاهایشان می‌توانند بر تعداد متعرضان بیفزایند اما این تقاضاها ممکن است 2 خطر داشته باشد: اول اینکه ممکن است این درخواست‌ها در نظر کارگران غیرقابل دستیابی به نظر آید، بطوریکه تمامی مردم خواهان پایان فقر هستند اما هیچ راهی برای رسیدن به این هدف نمی‌یابند. دوم، درخواست‌های مبهم فرصت‌طلبان سیاسی را با هدف از بین بردن جنبش وارد معرکه می‌کند؛ برای مثال جمهوری‌خواهان با هدف استفاده از این موقعیت برای از میدان به درکردن دموکرات‌ها وارد بازی شده و این امر می‌تواند به ضرر جنبش تمام شود.
همانطور که بسیاری از مصری‌های ثروتمند از معترضان مبارک برای دستیابی به پایان مورد دلخواه خود بهره بردند، معترضان آمریکایی نیز با خطری مشابه روبرو هستند.
درخواست‌های شفاف‌تر بر تعداد اتحادیه‌های کارگری برای پیوستن به جنبش می‌افزاید. هرچه بر تعداد اتحادیه‌ها افزوده شود، آتش جنبش برافروخته‌تر می‌شود و توانایی بیشتری برای دستیابی به جوامع ستمدیده بیشتر از طریق منابع کارگری بدست خواهد آورد. اگر این جنبش تلاش ویژه‌ای در جذب حمایت اتحادیه‌ها انجام دهد، به طرز زیادی از این امر سود خواهد برد.
برخی از درخواست‌های مورد علاقه کارگری که ممکن است جنبش اعتراضی وال استریت در نظر بگیرد، « کاهش هزینه‌ها، دستمزدها و برنامه‌های رفاه اجتماعی را متوقف کنید»، «بر بانک‌های وال استریت، شرکت‌های بزرگ چندملیتی و ثروتمندان آمریکایی هم در سطح فدرال و هم دولتی مالیات تعیین کنید» و « سرمایه‌گذاری‌های عمومی در آموزش، بازسازی زیرساخت‌ها و بهبود ترانزیت عمومی انجام شود» می‌تواند باشد.
حمایت اتحادیه‌ها تعیین‌کننده است چراکه برای کسانی که در نظر دارند به طور نامحدود جایی را بدون ترس از دست دادن شغل اشغال کنند نیاز است که یک جنبش متحد کارگری شکل بگیرد.
بر اساس این گزارش جنبش «وال استریت را اشغال کنید» هم‌اکنون موفق شده است. این جنبش به طرز موفقیت‌آمیزی بر مناقشه مردم که چه کسی اقتصاد را به ویرانی کشانده و چه کسی باید هدف قرار بگیرد و سرزنش شود، تمرکز کرده است.
حرکت جنبش به سمت پل بروکلین نتیجه‌ای جز دستگیری 700 نفر در یک روز دربرنداشت و با چنین تاکتیکی از سوی پلیس که به قصد متفرق کردن جنبش به منظور غلبه بر آنها و پراکنده کردن آنها عمل می‌کند، جنبش وال استریت چاره‌ای جز جذب تعداد زیادی متحد ندارد .
انتهای پیام/