افزایش فشارهای اقتصادی، بالا رفتن نیازهای خانواده‌ها، تمایل به درآمد بیشتر و نبود امنیت در یک شغل؛ از دلایل اصلی است که امروز 80 درصد نیروهای شاغل در بنگاه‌ها به کار دوم و به اصطلاح چند شغله شدن می اندیشند.

"چند شغله" عنوان جدیدی که امروز برخی از افراد با خود یدک می کشند. در واقع افزایش روزافزون هزینه های زندگی، تمایل افراد به کسب درآمد بیشتر، تلاش در بهبود وضعیت زندگی و نیازهای روزافزون فرزندان از جمله دلیل روآوردن افراد به شغل های دوم و سوم است.

در واقع این موضوع که فرد علاوه بر شغل اصلی روزانه خود یک شغل فرعی دیگری را نیز در طول شبانه روز داشته باشد به نوعی به یک نیاز همه گیر تبدیل شده است و امروز دیگر افراد برای داشتن شغل های دوم و سوم تلاش های جدی ای را انجام می دهند.

چندشغلگی

شاید در گذشته و در دو دهه قبل اشتغال افراد به کاری غیر از شغل اصلی خود نوعی حرص زدن برای پول و یک رفتار نامناسب تلقی می شد اما نگاه خانواده های امروز دیگر به مقوله شغل دوم و سوم و اینکه مرد و زن در ساعات طولانی نتوانند در کنار یکدیگر و یا فرزندان خود باشند به یک رفتار عادی و قابل قبول و به اصطلاح قابل فهم برای همه درآمده است.

بیشتر تحلیل گران و کارشناسان بازار کار ایجاد چنین شرایطی را ناشی از بالا رفتن نیازهای اقتصادی افراد و خانواده ها می دانند که در این بین روحیه تجمل گرایی برخی نیز چاشنی مناسبی برای آن شده است.

البته ممکن است برخی افراد بگویند با یک شغل نمی توانند هزینه های زندگی خود را تامین کنند و به ناچار به این وادی وارد شده اند، اما اینکه گروهی نیز با نگاه تامین نیازهای غیرضرور به جرگه چند شغله ها پیوسته باشند دور از ذهن نیست.

کاهش امنیت شغلی

دلایل دیگری نیز بر این موضوع تاثیرگذار است که می توان به افزایش تعداد بیکاران و در نتیجه کاهش فرصت های شغلی و تقلیل امنیت افراد در یک شغل نیز قابل اشاره و در جای خود حائز اهمیت است.

اینکه افراد مدام فکر کنند که احتمالا شغل خود را تا دوران بازنشستگی از دست خواهند داد و یا ممکن است بنگاه در آینده نزدیک دچار دگرگونی و تغییراتی شود که نتیجه آن منجر به از دست رفتن شغل اول است نیز نه تنها به شدت بر احساس امنیت شغلی افراد تاثیرگذار است بلکه خود زمینه ای را فراهم می کند تا افراد برای دستیابی به فرصت های جدیدتر نیز به تکاپو بیافتند.

افزایش دیدگاه چند شغله شدن در بین افراد در دهه های گذشته حتی به بدنه مدیران ارشد دولتی نیز نفوذ کرده است تا جایی که بسیاری از مدیران امروز در کشور هستند که علاوه بر شغل اصلی خود از منافع چندین پست دیگر نیز بهره مند می شوند.

شغل دوم و سوم

هرچقدر این نوع نگاه به شغل در جامعه وجود داشته باشد باعث می شود تا افراد بیشتری از دستیابی به یک شغل و به اصطلاح شغل اصلی بازبمانند. به بیان دیگر آنقدر که افراد شاغل می توانند شغل دوم و یا سومی را برای خود برگزینند، افراد بیکار نخواهند توانست.

چندشغله بودن بسیاری از افراد و یا فکر کردن به اینکه باید در جستجوی شغل دیگری نیز باشند باعث از دست رفتن فرصت های شغلی زیادی در بازار کار می شود به نحوی که سماجت چندشغله ها در حفظ فرصت هایی که در اختیار دارند خودبخود باعث می شود تا گروه هایی از جوانان نتوانند حتی یک فرصت شغلی را برای خود دست و پا کنند.

علی دهقان کیا در گفتگو با مهر در بیان دلایل متعدد تمایل و روآوردن افراد به چند شغلگی، گفت: اینکه افراد نمی توانند با حقوق و دریافتی های شغل اول خود هزینه های زندگی را تامین کنند خود یک دلیل محکم و قابل توجهی در این بخش است.

80درصد به دنبال شغل دوم

عضو هیئت مدیره کانون شوراهای اسلامی کار استان تهران، اظهار داشت: متاسفانه بسیاری از افراد در حال حاضر شاغل محسوب می شوند که کل دریافتی آنها از حداقل دستمزد 330 هزار تومان تا 400 هزار تومان در ماه است و طبیعی است که چنین دریافتی ای نتواند هزینه های ماهیانه آنها را تامین کند.

دهقان کیا ادامه داد: البته ما با چند شغله شدن افرادی که حقوق های میلیونی در ماه دریافت می کنند مخالفیم اما اینکه افراد دیگری بتوانند با اشتغال های دوم و یا حتی سوم هزینه های خود را تامین کنند مشکلی نداریم.

وی با اعلام اینکه به جرات می توان گفت امروز 80 درصد از کارگران شاغل در محیط های بنگاهی و تولیدی به شغل دوم فکر می کنند، گفت: حال ممکن است 20 درصد افراد باشند که نیازی به شغل دوم نداشته باشند.

قراردادها موقت شد

این مقام مسئول کارگری با بیان اینکه اگر افراد از نظر اقتصادی تامین باشند به هیچ وجه سعی نمی کنند تا تمام وقت شبانه روز خود را به کار بگذرانند، تصریح کرد: وظیفه دولت در این بخش این است که فرصت های جدید شغلی ایجاد کند و تلاش کند تا زمینه های سرمایه گذاری در بخش های مختلف اقتصادی فراهم شود.

دهقان کیا خاطر نشان کرد: تا زمانی که دولت نتواند جلوی واردات بی رویه را بگیرد نمی توان به بهبود اشتغال پایدار امیدوار بود، اما مشاغل کاذب، موقتی و خدماتی رشد خواهد کرد.

عضو هیئت مدیره کانون شوراهای اسلامی کار استان تهران، بخش کشاورزی را دارای مزیت ها و ظرفیت های فراوانی در اشتغال زایی دانست و بیان داشت: در سال 69 و در زمان تصویب قانون کار، 5 درصد نیروها فقط قراردادی بودند اما امروز می بینیم که بیشتر از 80 درصد قراردادها موقت شده اند و دیگر بنگاه ها تمایلی به استخدام افراد از خود نشان نمی دهند.