وقتی مطلبی با هر محتوایی در صفحه وبلاگ قرار می‌گیرد به این معنا است که هر کاربری از هر کجای دنیا قادر به بازدید از آن مطلب و حتی استفاده از آن هست
یه گزارش برنا وبلاگ‌نویسی پدیده نوظهوری نیست و شاید از همان زمان که اینترنت پا به خانه‌ها گذاشت، وبلاگ‌نویسی هم جای خود را در بین علاقه‌مندان باز کرد و به محلی برای تبادل نظر و به اشتراک گذاشتن عقاید و حتی حرف‌های دل افراد بدل شد.هر چند که وبلاگ‌نویسی مزایای بسیاری دارد و دست وبلاگ‌نویسان را در انتقال پیام مورد نظرشان باز گذاشته و حتی سرعت انتقال پیام را بالا برده اما برای برخی از کاربران این تکنولوژی وبلاگ حکم همان دفترچه خاطرات را دارد.

نکته جالب این جا است که وقتی مطلبی با هر محتوایی در صفحه وبلاگ قرار می‌گیرد به این معنا است که هر کاربری از هر کجای دنیا قادر به بازدید از آن مطلب و حتی استفاده از آن هست اما اگر نگاهی به وبلاگ‌های شخصی افراد بیندازید این نکته مشخص می‌شود که وبلاگ‌ها از لحاظ محتوایی تابع هیچ قانونی نیستند و تنها بر حسب سلیقه شخصی مدیر وبلاگ آپ می‌شوند.وبلاگ‌های سیاسی، تخصصی، گروهی، خاطره‌نگاری‌، دلنوشته‌ و ... همگی حاصل نوع نگاه مدیر آن هستند.

با توجه به آن چه گفته شد باز هم تفسیرهای مختلفی در خصوص شیوه‌های وبلاگ‌نویسی به خصوص وبلاگ‌هایی که به بیان خاطرات و جزییات روابط  افراد با یکدیگر می پردازند وجود دارد.

"مجید کفایت" کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی درباره این نوع وبلاگ‌ها می‌گوید: جزیی گفتن از روابط و خاطره نویسی نوعی ابراز وجود است. ضمن این که اگر با دید مثبت به مساله نگاه کنیم نوعی خلاقیت و استفاده از فرصت‌ها است چرا که وقتی فرد این کار را انجام می‌دهد، در حقیقت خود را در معرض قضاوت و ارزشیابی افراد دیگر قرار می‌دهد و افراد می‌توانند در مورد وی قضاوت کنند و عکس‌العمل نشان دهند، پس از این لحاظ نوعی شجاعت محسوب می‌شود.

وی همچنین با اشاره به این که بسیاری از افراد برای اینکه در معرض قضاوت قرار نگیرند دست به این کار نمی‌زنند می‌گوید: وقتی کسی مطلبی می‌نویسد ناخودآگاه خواسته‌های خود را در اثرش نشان می‌دهد.اما به طور کلی بهتر است که این نوع وبلاگ‌نوسی شکل سازمان‌یافته‌تری داشته باشد.

کفایت همچنین با تاکید بر این که بهتر است خاطره‌نگاری‌ها در قالب داستان بیان شود می‌گوید: وقتی خاطرات در قالب یک اثر هنری بیان شود جنبه آموزشی خواهد داشت و روی مخاطب تاثیر بهتری می‌گذارد و به رشد فرهنگ جامعه هم کمک خواهد کرد.

وی در آخر با اشاره به این که هر پدیده نکات منفی دارد می‌گوید: گاهی بیان این مطالب روی مخاطب تاثیر منفی می‌گذارد که این افراد باید در قبال آن پاسخگو باشند.

با این حال به نظر می‌رسد که برخی افراد این مطالب را تنها برای جلب توجه مخاطبین یا حتی شخصی خاص منتشر می‌کنند. قاسم متقی‌نیا، کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی در این‌باره می‌گوید: ضرر این کار از نقاط مثبتی که برخی برای آن متصورند خیلی بیشتر است. ضمن این که این جزییات همیشه حرف دل افراد نیست و یا حتی در موارد اصلا واقعیت ندارد. گاهی خیال‌پردازی و گاهی هم حتی کپی‌برداری از موارد مشابه است.

وی با تاکید بر این که این کار ناامنی ایجاد می‌کند می‌گوید: این ناامنی هم فردی است و هم اجتماعی و به دنبال این ناامنی، آرامش، لذت و احساس خوشبختی از افراد گرفته می‌شود.اگر این روابط و گفتن احساسات بین زن و شوهر باشد اثر مثبتی دارد اما اگر علنی شد خاصیت خود را هم از دست می‌دهد.

با توجه به آن چه گفته شد به نظر می‌رسد که باید با نگاهی دقیق‌تر به مطالب وبلاگ‌ها نگاه و در انتخاب مطالبی که برای خواندن انتخاب می شود،دقت بیشتری کرد چرا که ممکن است همین مطالب به ظاهر ساده و کوچک آسیب‌های بزرگی را به همراه داشته باشند...