این تئاتر با مضمون مهاجرت, احوال چند خانواده افغانستانی را بیان می کند که از استرالیا آرمان شهری دست نیافتنی ساخته اند و با این حال به سمت این آتلانتیس رهسپار هستند.

کارگردان استرالیا دراین باره به خبرنگار فرصت آنلاین گفت: مهاجرت یک مساله جهانی است و خانواده های افغانی می توانند سمبل ایرانی ها، عراقی ها یا سودانی ها و یا هر کشور جهان سوم دیگر باشند. با این حال ضمن نزدیک شدن به سمبلیسم، نمی خواستم اثرم بی هویت باشد و یا در این ورطه سقوط کنم که چون قرار است موضوعی انسانی و جهان شمول را روی صحنه ببرم پس اثر گنگ و لازمان و لامکانی باشد. برای همین به سراغ جامعه مهاجران افغانی رفتم که در همسایگی مان زندگی می کنند. پس از حدود یک ماه تمرین و مراوده و آشنایی، متن را از دل خاطرات و دغدغه های اعضای گروه نوشتم و در یک ضرب الاجل سه ماهه تئاتر تمرین و اجرا شد.

جعفری در مورد قالب اجرایی اثر نیز گفت: نمی خواستم به اثر من با دید ترحم نگاه شود و صرف اینکه با هنرجویان آماتور افغانی کار شده است، مخاطبین بگویند که کاری انسانی است. این برای من کافی نبود. باید اثر را به آن حد از کیفیت می رساندم تا نگاه ها به حسن فعلی تئاتر جلب شود نه حسن فاعلی. برای همین قالبی را انتخاب کردم که سهل الوصول نبود و در خمینی شهر این شکل از تئاتر مسبوق به سابقه نیست و هم در محتوا و همچنین در فرم و در گروه با مجموعه ای از تابوشکنی ها مواجه شدیم.

وی که خود عضو شورای بازبینی تئاتر اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی است ضمن مقایسه این اثر با دیگر آثار سال های گذشته خمینی شهر گفت: با آنکه امکان اجرا در اصفهان را داشتم و دارم و با توجه به اینکه 14 شب اجرا در خمینی شهر در مکانی که مناسب این گونه اجراها نیست موجب فرسایش گروهم شده است اما باید در شهر خودم اجرا می رفتم تا جوانان و هنرجویان نوخاسته و همچنین مخاطبین همشهری با نوعی جدی از تئاتر روبه روشوند تا سلیقه هنری مردم ارتقا یابد و همچنین متنوع شود. دیدن این نمایش برای سایر گروه ها می تواند آموزنده و دلگرم کننده باشد.
امیدوارم استرالیا گامی به سوی خردگرایی در تئاتر شهرستان برداشته باشد.

کارگردان استرالیا که نمایشش با استقبال خوب مهاجرین افغانی و دانشجویان و هنردوستان خمینی شهری روبه رو شد درباره برنامه های آینده اش گفت: کار کردن با مهاجرین افغانی این هموطنان دیروز تاریخ ما و مهمانان امروز شهر ما با توجه به تصدی گری ادارات دیگر در امور مربوط به ایشان، سخت، زمانبر و حساسیت برانگیز است به همین جهت سعی کرده ام گروه تمثیل گران را قائم به شخص نکنم و به گونه ای عمل کنم که مستقلا نیز بتوانند آفرینش های هنری خود را برای جامعه خود ادامه دهند. بنده با اینکه اعتقاد راسخی به ضرورت ارائه خدمات فرهنگی به مهاجرین دارم و خلا فعالیت های فرهنگی برای این قشر از جامعه را سم مهلکی برای سلامت جامعه می دانم اما انرژی و انگیزه خود را برای ادامه این چنین کارها از دست داده ام خاصه اینکه هیچ سازمانی دست ما را نفشرد.

جعفری در پایان ضمن تشکر از گروه اجرایی اعم از بازیگران افغانی و طراحان و مشاوران ایرانی از حمایت های موسوی زاده رییس اداره ارشاد، رجبی و غفاری معاون و کارشناس سیاسی انتظامی فرمانداری، صمیمی مدیرکل اداره اتباع، توکلی و رضایی مسوولین سینما فرهنگ, نوروزیان معاون هنری اداره ارشاد، زینب زاولانه، آقایان شیخ و صمدی اعضای شورای بازبینی تئاتر شهرستان تقدیر کرد و ابراز امیدواری نمود این تئاتر گامی به سوی خردگرایی در تئاتر شهرستان برداشته باشد و انتظار تماشاگران را برای استمرار این دست از آثار هنری بالا ببرد.