بچه ها داخل یک زمین خاکی وامانده شهر مشغول بازی کلاغ پر هستند. هر کسی اسمی می برد و بقیه یا دستانشان را به نشانه از دست ر فتن بالا می برند یا دستانشان را به نشانه پا بر جا بودن موضوع بالا نمی برند.

کلاغ: پر

الحاق: پر

گنجشک: پر

ترافیک: کسی دستش را بالا نمی برد.

آسفالت: پر

بیمارستان منظریه: پر

اختلافات سیاسیون شهر: کسی دستش را بالا نبرد.

پسته: پر

آجیل: پر

7/4 میلیارد: پر

ناهماهنگی مدیران شهر: کسی دستش را بالا نمی برد

کمربندی درست و حسابی: پر

کارهای فرهنگی: پر

بدهی های دانشگاه صنعتی: پر

معضلات و مشکلات مردم و شهر: کسی دستش را بالا نمی برد.

عوارض آلایندگی: پر

پارک جنگلی: پر

نگاه ویژه: پر

آلودگی هوا: کسی دستش را بالا نمی برد.

تعریض خیابان ها: پر

سکوت و آرامش: پر

ناگهان در این موقعی کسی از دور دوان دوان می آید و می گوید بچه ها! بچه ها!

فرمانداری ویژه:

بچه ها همگی از جای خود می پرند و دستشان را بالا می برند و یک جا فریاد می زنند:
پر، پر