بي‌صدا فرياد كن

ارسال در در شهر

روي صندلي اتوبوس مسير اصفهان- خميني‌شهر نشسته بودم و در افكار خودم غرق بودم كه احساس سنگيني دستي روي شانه‌ام من را به خود آورد.پسري 20ساله كاغذي به من داد كه روي آن نوشته شده بود: «سالن اجتماعات فرمانداري خميني‌شهر، جشنواره». خيلي زود فهميدم كه اين جوان ناشنوا است و آدرس فرمانداري را مي‌خواهد. حس ژورناليستي‌ام گُل كرد و تصميم گرفتم سر و گوشي آب بدهم تا بفهمم موضوع از چه قرار است. «مقدم مدعوين، ناشنوايان و خانواده‌هاي محترم آنها را گرامي مي‌داريم. كانون ناشنوايان خميني‌شهر»
اين متن پارچه‌نوشته‌اي است كه دم در فرمانداري نصب شده بود. موضوع داشت جالب مي‌شد. خواستم وارد شوم كه فردي كه برچسب انتظامات بر سينه داشت، با زبان اشاره از من پرسيد: «كجا؟» يا شايد «شما؟» نمي‌دانم چون من زبان اشاره بلد نبودم. با خود گفتم: جلّ‌‌الخالق! مگر يك فرد ناشنوا هم مي‌تواند در پست انتظامات باشد؟
خلاصه به هر زحمتي بود وارد سالن شدم. دهانم از تعجب باز ماند. اين همه جمعيت از كجا آمده بودند؟ فضا، فضاي عجيبي بود! يك نفر داشت بيانيه‌اي براي امور صنفي و حقوق ناشنوايان قرائت مي‌كرد و خانمي كه به زبان اشاره مسلط بود اين بيانيه را جمله به جمله بازخواني مي‌كرد.
پس از آن هم اجراي نمايش بود. پسري ناشنوا علي‌رغم ميل خانواده‌اش مي‌خواست با دختري ناشنوا ازدواج كند. سرانجام هم به خواسته خود رسيد. گروه سرود هم برنامه اجرا كرد. تماشاگران با لذتي عميق سرگرم تماشاي برنامه‌ها بودند. جالب اين‌كه برخي از جوان‌ترها كه آخر سالن نشسته بودند، با همان زبان اشاره پارازيت مي‌انداختند و مي‌خنديدند. پس از اتمام هر قسمت هم جمعيت با تشويقي كَركننده ابراز احساسات مي‌كرد. در سمت راست سالن كه آقايان صندلي‌ها را اشغال كرده بودند، مردي خوش‌تيپ كه احتمالاً به طور جدي حامي حقوق آقايان بود، در رقابت با خانم‌ها از حضار ذكور مي‌خواست محكم‌تر دست بزنند. من كه گيج شده بودم. گرمي و صميميتي كه در اين جلسه مي‌ديدم نشان از «حس مشترك»ي بود كه بين حاضران وجود داشت. اين حس از يك «مشكل مشترك» نشأت مي‌گرفت.
مشكل ناشنوايي
مشكلي كه با نگاه زيباي اعضاي كانون ناشنوايان تبديل به يك فرصت مي‌شد؛ فرصتي براي شنيدن دنيا از نوعي ديگر. اين فرصت خوب با همت اداره بهزيستي شهرستان و كانون ناشنوايان و با «حضور» آقاي دكتر سرائيان و آقاي صالحي از اعضاي شوراي اسلامي خميني‌شهر، آقاي ترابي رئيس اداره بهزيستي خميني‌شهر، آقاي شريفي مسؤول دفتر فرمانداري خميني‌شهر، آقاي سهيلي عضو هيأت مديره كانون ناشنوايان استان اصفهان، خانم جلال‌زاده دبير كانون ناشنوايان استان و ناشنوايان و خانواده‌هاي آنها فراهم شد.
گفتگو
در گفتگويي كه با آقاي ترابي، خانم جلال‌زاده و آقاي نوري رئيس كانون ناشنوايان شهرستان و برخي اعضاي كانون انجام دادم، به نكاتي اشاره شد كه در زير مي‌خوانيد:
كانون ناشنوايان خميني‌شهر چند سال است كه به‌عنوان زيرمجموعه كانون ناشنوايان استان اصفهان و با مجوز رسمي از وزارت كشور و استانداري، جهت پيگيري امور صنفي و مسائل اجتماعي و آموزش مهارت‌هاي زندگي به ناشنوايان به‌صورت خودجوش و با حمايت سازمان بهزيستي تشكيل شده است. حدود 200نفر از 720نفر ناشنواي خميني‌شهر به عضويت كانون درآمده‌اند كه با شركت در جلسات پي در پي هفتگي علاوه بر مهارت‌هاي ارتباطي و زندگي، با مسائل مختلف شرعي و مذهبي و همچنين آسيب‌هايي كه در كمين آنها است، و روش خنثي‌سازي اين آسيبب‌ها آشنا مي‌شوند.
همچنين فعاليت‌هاي آموزشي كانون شامل آماده‌سازي كنكوري‌هاي ناشنوا جهت شركت در اين آزمون مهم نيز مي‌شود. حاصل آمار قبولي كنكور سه سال قبل سه نفر، دو سال گذشته 17نفر و سال گذشته 22نفر بوده است.
علاوه بر همه اين‌ها «حضور» ناشنوايان در فضاي كانون باعث مي‌شود كه اعضا از حمايت روحي و عاطفي خوبي بهره‌مند شوند. ارتباطات عاطفي كه اعضا مي‌توانند با افرادي با مشكلي مشابه خودشان داشته باشند، بعضاً از ارتباطات خانوادگي هم مي‌تواند قوي‌تر باشد. زيرا براي افراد خانواده فرد ناشنوا سخت است كه بخواهند كه تمام حواس خود را معطوف به برقراري ارتباط با وي كنند. محيط كانون حتي مي‌تواند بستر مناسبي براي تشكيل زندگي مشترك بين زوج‌هاي ناشنوا باشد. خوشبختانه با تأسيس كانون شهرستان مشكلات ناشنوايان و خانواده‌هاي آنها براي حضور در اصفهان مرتفع شد. منتهي مشكلات عديده‌اي بر سر راه كانون ناشنوايان خميني‌شهر وجود دارد. به‌عنوان مثال چون كانون اعتبارات دولتي ندارد با كمبود شديد بودجه مواجه است. ادامه استقرار كانون در حسينيه محله كوشكباج هنوز قطعي نيست. مكان مستقلي براي استقرار كانون و همچنين برگزاري جلسات هفتگي و عمومي وجود ندارد و براي شروع ساخت قطعه زمين متعلق به كانون واقع در خيابان 17شهريور هيچ وجهي وجود ندارد كه البته آقاي فرماندار اين قول را به بهزيستي داده كه درصورتي كه 50% ساختمان مربوط به كانون انجام گيرد، باقي‌مانده از اعتبارات دولتي تأمين خواهد شد.